Mijn geschiedenisIk, Carla, ben geboren in het westen van het land en op jonge leeftijd verhuisd naar midden Nederland. Ik wist al vroeg wat ik wilde gaan doen als ik volwassen was. Werken met kinderen. Daar lag in eerste instantie mijn passie. Jarenlang heb ik gewerkt in het basisonderwijs in verschillende rollen: Als leerkracht bovenbouw, leerkracht onderbouw, RT’er, IB’er en later als (team)coach en intervisiebegeleider.
De scholen waar ik heb gewerkt stonden in achterstandswijken, in villawijken, in Nederland en in het buitenland. Ik heb daarmee ervaring opgedaan met een grote diversiteit aan kinderen, ouders en scholen.
Na scholen in Tiel, Bussum en Almere, heb ik acht jaar gewerkt op Nederlandse basisscholen in het buitenland. Vier jaar werkte ik in Singapore, één jaar in Bangladesh en drie jaar in Saoedi Arabië. De rol van de school en de taken van de leerkrachten gingen verder dan op scholen in Nederland. De school was een stukje Nederland in het buitenland.
Ik kreeg te maken met een continue in- en uitstroom van ouders en kinderen. Dat vroeg veel aandacht voor de groepsdynamiek en voor het creëren van een thuisgevoel voor alle kinderen.
Als personeel vormden we een hecht team en namen verantwoordelijkheid in de organisatie van typisch Nederlandse feesten zoals Sinterklaas en Koninginnedag.
Werken in het buitenland was bijzonder inspirerend, veelzijdig en inspannend. Ik ben heel bewust teruggekomen naar Nederland om weer dichter bij mijn familie en vrienden te wonen, en de wens om moeder te worden. Na mijn terugkeer in Nederland werkte ik in Apeldoorn als leerkracht, als rt-er en intern begeleider. Doordat ik zelf moeder werd, kreeg ik ook te maken met die kant van het onderwijs. Toen mijn zoon als kleuter startte op de basisschool, heb ik zo ervaren hoe belangrijk het is dat je kind wordt gezien in wie hij werkelijk is. Dat was een nieuw perspectief naast het perspectief wat ik al had als professional in het onderwijs. Ik kon als ouder kijken naar de school, en ervaren hoe het is om op de plek van ouder te staan. Ook deze ervaring blijkt keer op keer erg behulpzaam in het begeleiden van scholen. Ik gebruik het ouderschap bij alle onderdelen die met onderwijs te maken hebben. Vanuit de ouderrol naar de school kijken, naar het pedagogisch klimaat, naar dat wat kinderen echt nodig hebben.
De scholen waarop ik heb gewerkt waren heel verschillend: openbare basisscholen, christelijke basisscholen, scholen met veel anderstaligen, scholen in achterstandswijken en bedrijfsscholen. De diversiteit vond ik leuk en helpt mij bij het werken met bijzondere groepen en wanneer ik leerkrachten of intervisie groepen begeleid. Ik kan mij makkelijk inleven in wat er speelt op school en welke consequenties dat heeft voor ouders, kinderen en leerkrachten. Ik schakel soepel tussen de leerkracht, de Ib’er, de directeur, de ouders en ondersteunend personeel. Iedereen doet mee in het werken aan een gezond schoolklimaat.
Rond mijn veertigste kreeg ik de behoefte om ook met volwassenen te werken. Volwassenen brengen kinderen groot . Daarmee is de invloed van volwassenen in het leven van kinderen erg groot.
Mijn missie, kinderen zien in wie ze werkelijk zijn, groeide uit tot kinderen en volwassenen zien in wie ze werkelijk zijn en hen ondersteunen bij hun stappen door het leven.
Ik heb me zelf als kind vaak onbegrepen en niet gezien gevoeld. En soms was daar ook ineens die juf die mij wel zag waardoor ik als kind een enorme bemoediging voelde om te leren en te groeien.
Sinds 12 jaar begeleid ik naast kinderen ook volwassenen. Ik heb in al die jaren geleerd dat dit werk niet alleen gaat over de mensen die ik begeleid, maar ook over mijn bereidheid om steeds naar mijn eigen handelen en mijn eigen aandeel te kijken. Daarom investeer ik continu in mijn eigen ontwikkeling door het volgen van diverse (coach) opleidingen en laat ik mij zelf ook coachen in supervisie.
Mijn grote drijfveer om te starten met Kijken Achter Gedrag, is dat ik vind dat ieder mens, ten diepste mag zijn wie hij of zij is. Dat vraagt de bereidheid om jezelf te zien en om in de ontmoeting open te staan voor de ander.
Hieronder ligt mijn eigen wens om gezien te worden in wie ik ben. Net als ieder ander heb ik mijn eigenaardigheden, mijn bijzonderheden en kwaliteiten. Die heb ik ontwikkeld door mijn eigen geschiedenis, door waar ik ben opgegroeid, door wie ik ben en door mijn ervaringen.
Het werken in die ontmoeting, in contact met kinderen en volwassenen, geeft mij grote voldoening en zet mij in mijn kracht. Zo kan ik bijdragen aan een wereld waarin mensen en kinderen zich meer gezien en gehoord voelen.
Mijn manier van werken is gestoeld op de drie pijlers, vertrouwen, mildheid en verbinden. Vertrouwen is de basis van waaruit ik werk. Om mijn werk goed te doen verplaats ik mij continu in mijn cliënten, maar ik vraag mijn cliënten ook regelmatig om zich te verplaatsen, in zichzelf, in hun omgeving en in de mensen waarmee ze werken en samenleven. Tijdens het werken verbind ik mij met het vraagstuk van de cliënt, zonder dat ik het overneem. Ik ga naast de cliënt staan. De cliënt verbindt zich met zijn vraag en zet zijn eigen stappen, ik loop mee.
Wil je meer weten over hoe anderen het hebben ervaren om met mij te werken, klik dan hier…
Wil je meer weten over mijn achtergrond en opleidingen, klik dan hier…
...jou als leerkracht/docent, jullie als team en jou als schoolleider.
Zinvol en met plezier werken binnen je vak, is de wens van iedere leerkracht of ib’er. Soms ervaar je obstakels en belemmeringen in je werk en in jezelf. Kan je geen nee zeggen, ga je over je grenzen, is het teveel, vragen de constante veranderingen en eisen meer dan jij kunt opbrengen of word je onzeker over jouw functioneren. Hoe fijn is het om daar iets aan te veranderen.
Soms heb je als vakgenoten zoveel kennis en expertise bij elkaar en gebruik je elkaars kennis en ervaringen te weinig. Je loopt tegen dezelfde problemen aan, maar leer je eigenlijk wel echt van elkaar? Hoe fijn is het inspiratie en begrip te krijgen van vakgenoten?
Een goed draaiend team kenmerkt zich door de wil om van elkaar te leren en elkaar daarin te ondersteunen. Feitelijk gaat het om het creëren van een goed leerklimaat in je onderwijsteam. Heb je als team het lef om met elkaar die verdiepingsslag te maken? Dan is intervisie iets voor jullie.
Lesgeven aan kinderen is prachtig werk als er in jouw groep een veilig pedagogisch klimaat heerst en ieder kind zich fijn voelt. Soms lukt het echter niet om van je groep een groep te maken, voelen sommige kinderen zich niet veilig in de groep, is het onrustig en zijn de kinderen druk. Jij, als leerkracht, wilt hier, samen met de kinderen, iets aan veranderen.
...jou als persoon, jullie als gezin en jullie als stel.
Soms weet je het zelf even niet meer. Je hebt een kort lontje, je zit niet lekker in je vel, je hebt weinig energie, je voelt je verdrietig of je kunt weinig hebben. Het wordt je allemaal te veel. Je hebt op zich een prima leven en toch voel je je niet gelukkig. Of er is onlangs iets veranderd in je leven en je weet niet goed hoe je daarmee om moet gaan.
Het ouderschap is een prachtig levenswerk met vele hoogtepunten en liefdevolle momenten. Soms loopt het niet zoals je hoopt en graag zou willen. Hoe goed je het ook probeert te doen er zijn altijd situaties waarin je het even niet meer weet en je behoefte hebt aan handvatten en ondersteuning.
Je maakt je zorgen over één van je kinderen of over jouw gezin. Eén van jouw kinderen vertoont gedrag waar jij, het kind of broertjes of zusjes hinder van hebben of zich aan storen. Het kan zijn dat je kind snel boos is en moeilijk te kalmeren; je kind vraagt continu (negatieve) aandacht; je kind slaapt slecht; je kind kan slecht zelfstandig spelen of lijkt niet op te willen groeien; je kind is erg verlegen of bang. Het kan ook zijn dat jouw kinderen veel ruzie hebben en dat zij negatief gedrag met elkaar in stand houden. Er kunnen heel, veel redenen zijn waarom jij je zorgen maakt.
